۱ *- فروپاشی سیاسی*
۲ *- فروپاشی اقتصادی*
۳ *- فروپاشی اجتماعی*
۴- *فروپاشی “حکومتی” یا بقول غربی‌ها State* .
کوتاه بگویم؛
*فروپاشی سیاسی* همان از بین رفتن حق حاکمیت شهروندان یک کشور است. که در آن، مردم حق حاکمیت بر سرنوشت و مدیریت بر کشورشان را به جریانی، جماعتی و یا گروهی واگذار کنند، یا بنوعی از دست بدهند.
*فروپاشی اقتصادی* ، زمانی رخ میدهد که اکثریت مردم یک کشور چنان فقیر و بیکاری متداول گردد که مردم برای زنده ماندن تلاش کنند تا زندگی کردند! جامعه کنونی مان در یک چنین وضعیتی بسر میبرد؛ فروش اعضای بدن، تن فروشی، دزدی اموال “عمومی” مثل کندن کابل‌ها برق، نرده های خیابانی و …، که برای رفاه و ایمنی خود مردم ساخته و تهیه شده است. این گونه دزدی‌ها نشان دهند بی تفاوتی مردم نسبت جامعه شان است.
*فروپاشی اجتماعی* ، زمانی رخ میدهد که مردم یک جامعه دیگر احساس تعلق به آن جامعه را هز دست داده و در تلاشند تا از آن جامعه خود را جدا کنند. یک چنین فروپاشی وقتی صورت می‌گیرد که مردم از زندگی اجتماعی و اجتماعی بودن در آن جامعه خارج شده و بیشتر به منافع خود، بدون در نظر گرفتن نیازهای دیگران، بيانديشند و عمل هم کنند(۱).
*فروپاشی “حکومتی”* کم پیچیده تر از سه نوع قبلی است. در این گونه فروپاشی، اساسا حکومت به منزله سیستم اداری کشور در نظر گرفته میشود و در غرب به آن State می‌گویند، در شرایطی رخ میدهد که سیستم دارای برای مردم آن کشور دیگر وجود نداشته و هرج ومرج بر عرصه تصمیم گیریهای سیاسی حاکم خواهد بود. از سوی دیگر، در اینگونه فروپاشیها، حاکمیت چنان از مردم جدا میشود که ارزش تصمیمات گرفته شده آن، حتی ارزش کاغذی که بر روی آن نوشته شده، کمتر خواهد بود!
در یک چنین شرایطی “محمود افغان” هم با لشگر ۲۰ هزار نفری می‌تواند تهران را فتح کند!
*چه باید کرد؟*
انچه مسلم است، سرنگونی نظام حاکم، که چنین شرایط فروپاشی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و دارای کشور را بوجود آورده، گام نخست خواهد بود، البته با *《برنامه》* .
اینکه چرا کشور و ملت در بحرانهای فروپاشی گرفتار شده اند، بر میگردد به سیاست *《حفظ نظام واجب اوجبات است》* .
جمهوری اسلامی، با توسل به *ترویج فرهنگ سیاسی خاص* ، موجب تغيير “ارزشهای” اجتماعی شده و همین تغییر ارزشهای اجتماعی، که در ابتداد تحمیلی بود و سپس بواسطه وجود *فرهنگ 《تقلید و تطبیقی》* بصورت ارزشهای “انتخابی” مردم درآمده، نظام حاکم را تا کنون پایدار نگهداشته است.
متاسفانه حاکمیت با تجربه قبل از انقلاب و بدست آوردند منابع مالی و تبلیغاتی بعد از انقلاب، توانسته است از فروپاشی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی استفاده استراتژیکی کرده و از آنها بصورت یک اهرمی قدرتمند برای اعمال سیاستهای ضدانسانی و ضدملی استفاده شایانی به عمل آورد.
با ادامه این استراتژی و تمکین مردم از این سیاستها، نظام توانسته است سیاستهای سرکوب و اختناق را بر کشور مسلط در سایه آنها *《 حیات ننگینش 》* را بخوبی پیش ببرد.
اما همانگونه که مولانا بیان کرده است، “دشمن طاوس پر اوست”، *همین استراتژی استخدامی هبران جمهوری اسلامی، زمینه فروپاشی جمهوری اسلامی را فراهم کرده است.*
*متاسفانه نیروهای اپوزیسیون با تمام فداکاریها و تلاشهایی که کرده اند، نتوانستند آنگونه که جمهوری اسلامی خود را به نابودی نزدیک می‌کند، این نظام را به گورستان تاریخ، برای دفن همیشگی، ببرند!*
با مهر
اکبر کریمیان
۲ مرداد ۱۴۰۱
https://t.me/akbar_karimian/830
https://akbarkarimian.uk/%d8%aa%d8%a7%d8%ab%db%8c%d8%b1%d8%a7%d8%aa-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%d8%aa-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af%db%8c%d8%8c-%d9%81%d8%b1%d9%87%d9%86%da%af-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%db%8c%d8%8c-%d8%a7%d8%b1/
