چهارشنبه سوری؛ آتش و آئینی گذرکرده از مرزها
چهارشنبه سوری هر سال در آخرین سهشنبه شب سال برگزار میشود. به گفته کوروش نیکنام، موبد زرتشتی، پنج روز مانده به نوروز، مردمان ایرانزمین آتش روشن میکردند تا فروهردرگذشتگان به سوی آنها بيايند و روز نخست نوروز اين آتش را به پشت بامها يا بلندیها میبردند تا فروهرها را بدرقه کنند.
افروختن آتش، نمایش نور، یا ترقه بازی درجشنهای مختلف در برخی فرهنگهای کهن دیگر در قاره آسیا نیز رایج است. مردمان سرزمین چین، سال نو -که در تقویم قمری چینی آغاز بهار به شمار میرود- را با آتشبازی و ترقهبازی میگذرانند تا «هیولایی» افسانهای را بترسانند و سال خوبی داشته باشند.
دیوالی یا دیپاوالی، یکی از مهمترین و برجستهترین جشنهای هندوان، نیز با خانهتکانی و نمایش نور فرا میرسد. واژگان «دیپا» در سانسکریت بهمعنی فانوس یا چراغ است و این جشن نمادی از پیروزی نیکی و دانش (روشنایی) بر بدی و نادانی (تاریکی) است.
شمار تلفات در اتش بازی سال گذشته در تهران دو نفر بود اما در سال ۹۷ این رقم شش نفر، و شمار تلفات امسال تا عصر روز سهشنبه 8 تفربود.
برگرفته از سایت دوبچه وله فارسی و رادیو فردا